Ας αφήσουμε τους τύπους κι ας πιάσουμε σακούλα και μαχαίρι!

Εχθές παρακολούθησα μια συνέντευξη ενός ελληνοαμερικάνου σκηνοθέτη(δε θυμάμαι όνομα ήταν πολύ αργα το βράδυ) που έλεγε οτι "τωρα εσύ μου παίρνεις συνέντευξη και τρώς γλυκό.Αυτό στην Αμερική είναι non-professional. μου αρέσει που είσαι ελέυθερος να το κάνεις.Το προτιμώ αυτό". Τώρα βέβαια αν αυτό δεν γίνεται και στα μέρη μας είναι ένα θέμα. Μου ήρθε συνειρμικά σήμερα διαβάζοντας την παρακάτω είδηση από το ΑΠΕ (τέλεια!)


Στο "σκαμνί" για τα μανιτάρια
Ο στρατός της Ταϊλάνδης διεξάγει επίσημη έρευνα εναντίον πιλότου ειδικού για διάσωση ελικοπτέρου, ο οποίος κατηγορείται ότι προσγείωσε και άφησε αφύλακτο το ελικόπτερο σε ορυζώνα δυτικά της Μπανγκόκ, για να μαζέψει μανιτάρια για τη μαμά του... Κατηγορίες έχουν απαγγελθεί και στα υπόλοιπα μέλη του πληρώματος, τα οποία όχι μόνο δεν αντέδρασαν όταν ο πιλότος προσγείωσε το στρατιωτικό ελικόπτερο, αλλά τον βοήθησαν μάλιστα στο μάζεμα των μανιταριών. Σύμφωνα με τις τοπικές εφημερίδες, κάτοικοι του χωριού Κανσαναμπούρι, είδαν έκπληκτοι το ελικόπτερο να προσγειώνεται στα χωράφια τους και επτά στρατιωτικούς να ψάχνουν για μανιτάρια.