ασπρα, κόκκινα, πράσινα, μπλέ, τα χεράκια σου τα βάφεις με καρβουνάκι σατινέ

Βλέπω τους καπνούς από τον Υμηττό και μένω με το στόμα ανοιχτό! Δεν είναι δυνατόν! Η πιο προστατευμένη ζώνη πράσινου στην Αθήνα πήρε φωτιά. Και ο καπνός απελπιστικά πολύς. Πάνε λεω και τα μελισσάκια, πέρνω λοιπόν και το αμάξι μπάς και προλάβω να κατεβάσω κανένα. Στο φυλάκιο της Καισαριανής μαζευτίκαμε κάμποσοι άνθρωποι μαζί με τους εκεί εθελοντές. Δώσαμε ονόματα και τηλέφωνα και περιμέναμε να κοπάσει η φλόγα για να μας ανεβάσουν στο βουνό. Κάποιοι δε καταλαβαίναν οτι δεν ηταν δυνατό να πάμε κόντρα στον άνεμο με τις φλόγες να υψώνονται μπροστά μας, και σπάσαν λίγο τα νέυρα των υπέυθηνων των εθελοντών. Τέλος πάντων μετα απο καμια ώρα βγαίνουμε 10 άτομα, ξαναδείνουμε τα ονόματά μας και ξεχωρίζουμε στην άκρη για να πάμε με την πρώτη ευκαιρία πάνω. Ειμασταν και οι πιο σχετικοί. Αρβίλες, πετσέτες, νερά, τσάντες, γάντια κτλ.
Σε μισή ωρίτσα έρχονται παρέες παρέες νεαρόκοσμος. Μου έκανε εξαιρετική εντύπωση! Μετά είδα έναν γνωστό από την τηλεώραση φοιτητή της ΚΝΕ να συντονίζει με την ντουντούκα και να βγάζει ομάδες, να δίνει χαρτάκια με υονόματα και υπέρτιτλο ΚΝΕ, έρχονται και δυο μεγάλοι καθοδηγητές με την ντουντούκα να ολοκληρώσουν την οργάνωση. Και εκεί που κοιτάμε το όλο στόρυ να ξεφυλίζεται μπροστά μας, λίγο με μηδίασμα, λίγο με κούραση... φεύγει το πρώτο γκρούπ για το βουνό με μια όμάδα από αυτά τα παιδία.....
Το βλέπω και τρελένομαι! Ειμαι 3 ώρες εκεί, έτοιμος να δώσω την μάχη μου για το βουνό και γίνομαι παιχνιδάκι κομματικό!!! Αρχισα να βάζω τις φωνές, άρχισαν κι άλλοι. Οι εθελοντές να φωνάζουν ότι το θέμα δεν είναι πολιτικό, εμείς να συμφωνούμε και να επαυξάνουμε και να ζητάμε εξηγήσεις γιατί η επιλογή των ατόμων είναι κομματική. Της πουτάνας το κάγκελο!!!! Αρκετοι απογοητεύτηκαν και έφυγαν. Ετοιμος είμουν κι εγώ, αλλά λέω όχι ρε πούστηδες, δε θα σας αφήσω να κάνετε το κομμάτι σας έτσι έυκολα. Εμεινα και ανέβηκα. Αλλά πολύ απογοήτευση.
Μας πάνε τελικά σε έναν σκουπιδότοπο. Να σκαλίζουμε και να σβήνουμε τις μαλακίες του κάθε εργολάβου, δήμαρχου ή απλώς μάγκα που άδειασε το φορτηγάκι του εκεί, στις πηγές του Ιλισού, πάνω σε ένα παλιό εγκαταλελειμμένο νεκροταφείο της κατοχής. Δίπλα στο εκκλησάκι που πρόσφατα περιφράχτηκε για να οριοθετηθεί που θα χτιστεί το Εκθεσιακό Κέντρο Υμηττού.
Τώρα να τα βάλεις με τους άρχοντες ή με τον θεό! Ηταν τόσα μαζεμένα που πια ούτε οργή δεν μπορούσα να νιώσω.
Ενιωθα παρόμοια με την οργή, την αγανάκτηση και την αποδοχή των τροχαίων. Μια αδικία δηλαδή που σε τρελένει, αλλά έιναι τόσο κοντά και τόσο κυνικά αποδεκτή που σε αφήνει μουδιασμένο να την παρακολουθείς.