Δεν τις σκοτώνουν όταν γεράσουν

Την έβγαλε ο κύριος του σπιτιού στο μπαλκόνι για να την φροντίσει κάποια στιγμή. Η στιγμή αυτή δεν πλησίαζε, έτρεχε ο χρόνος, έτρεχε και η στιγμή. Το είδε και αυτός σα παιχνίδι και το κυνηγητό δε σταμάτησε. Τόσο του άρεσε που άρχισε να κυνηγά πιο πολλές στιγμές κι αυτές όλο και περισσότερες να τρέχουν μπροστά και να μην φτάνονται.

Ε! είπε η κυρία του σπιτιού. Ζαλίστηκα με το τρεχαλητό!
"Χαλάρωσε κι απόλαυσέ το" σκέφτηκε.
Πήρε λοιπόν τα γλαστράκια, μια ρίζα λάφυρο από την παραλία και λίγο γούστο, ο κατάλληλος συνδυασμός την σωστή στιγμή και το μπαλκονάκι ομόρφυνε.
Και ξαφνικά να σου κι άλλες στιγμές με μελισσοκομία-ανθοκομική να τρέχουν μπροστά!

Γιούχου!! φώναξε ο κύριος και έτρεξε να τις προλάβει.