Ερηξε μπόλικο νερό τελικά. Περισσότερο απο ότι περίμενα. Με το που βγήκε πάλι ο ήλιος και ζέστανε, πήγα να δω τι γίνεται στο μελισσοκομείο. Τα φελιζόλ μέσα στο βαρελάκι άρχισαν πάλι να πλέουν. Θα πιούν για καμιά βδομάδα ακόμα νεράκι απο εκεί. Τα θυμαράκια θα δώσουν κατι καλό σίγουρα πια. Δε ξέρω βέβαια αν τα βαμβάκια πάθανε ζημιά. Σκεφτόμουν να τα πάω τέλος καλοκαιριού προς τα εκεί να δοκιμάσω τι γίνεται και με αυτό το φυτό. Θα δούμε.
Ενα δίπατο έκλεινε την είσοδο με πολύ πρόπολη ακόμα και όταν του έβαζε την πόρτα. Το μετακίνησα λοιπόν πρίν 1,5 μήνα δύο μέτρα δώθε μπας και το ενοχλούσε εκεί κάτι(ζώο, αέρας). Και δεν την ξανάκλεισε την είσοδο. Τώρα με τις βροχές όμως ξεκίνησε πα΄λι τις επιχωματώσεις στην είσοδο. Παρατήρησα λίγο πιο προσεκτικά την κυψέλη και είδα ότι η υγρασία έχει αλλάξει χρώμα στο ξύλο. Αν και είναι τον ίδιο χρόνο και με την ίδια μπογιά βαμμένο μα τα άλλα... ίσως να μην κάθονταν ο όροφος σωστά. Τέλος καλοκαιριού θα το έχω υπόψιν μου για το ξεχειμώνιασμα του.
Η παραφυάδα που θα έπρεπε να έχει γονο τέτοιες μέρες πήγε λίγο πίσω. Δεν κατάφερε να ζευγαρώσει η κυρία. Περιμένει πιο ρομαντικές ηλιόλουστες μέρες για τον περίπατό της. Ας πάρει τον χρόνο της λοιπόν, μέχρι τον Σεπτέμβρη έχει όλο τον καιρό για να δυναμώσει και να βγεί δυνατή την Ανοιξη.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου