Δευτέρα 10 Νοεμβρίου 2008

αυτα λοιπόν........

Αρκετό καιρό τώρα δεν γράφω το blog. Παρακολουθώ και διαβάζω (ηλεκτρονικά και μη) αρκετά σχετικά με τη μελισσοκομία. Ωστόσο ο χρόνος που μπορώ πλέον να διαθέσω στα μελίσσια μου σχεδόν εξανεμίστηκε... Ευχάριστο και δυσάρεστο ταυτόχρονα. Δυσάρεστο φυσικά γιατί η μυρωδιά του μελισσοκομείου δεν υπάρχει πουθενά στον κόσμο αλλού...
και ευχάριστο γιατί η αιτία είναι το ότι άρχισα έναν κύκλο μετεκπαίδευσης για ανθρώπους με Ειδικές Εκπαιδευτικές Ανάγκες.Οι ώρες και οι μέρες που θα πρέπει να παρακολουθώ τα μαθήματα καθώς και το διάβασμα που θα έχω (συν τη δουλειά) δε μου επιτρέπουν να επισκέπτομαι τα μελισσάκια μου όσο αυτά το χρειάζονται.
Έτσι λοιπόν τα παραδίδω στον Τάσο να τα φροντίζει έως ότου στρώσει λίγο το ωρολόγιο πρόγραμμά μου και τους δοθώ πάλι με ψυχή και σώμα.
Τα ξενύχτια στις μεταφορές και οι 'αναπάντεχες' επισκέψεις θα είναι τα γεμίσματα των μπαταριών μου για φέτος τουλάχιστον.
Ευτυχώς πήρα και κάτι λίγα βάζα από την Εύβοια (ρείκια, πεύκο, άνθη και θυμάρι Υμηττού) να γλυκαίνομαι τις κρύες νύχτες του χειμώνα.